معنی دست فروشی - جستجوی لغت در جدول جو

دست فروشی

لغت نامه دهخدا

کسی که کالایی روی دست می گیرد و در کوچه و بازار برای فروش می گرداند، کنایه از فروشندۀ دوره گردی که برای فروختن اجناس خود جای خاصی ندارد

فرهنگ فارسی عمید

حسن فروشی

(حُ فُ)

عمل حسن فروش:
حسن فروشی گلم نیست تحمل ای صبا
دست زدم به خون دل بهر خدا نگار کو.
حافظ

لغت نامه دهخدا

دست فروش

(کَ دَ / دِ)

دست فروشنده. چرچی. پیله ور. آنکه کالا را به دست گرفته در کوچه و بازار بفروشد. (آنندراج). خرده فروش و پیله وری که متاع خود را به هر قدری که مشتری بخواهد اگرچه خیلی کم باشد بفروشد. (ناظم الاطباء). آنکه پاره ای کالاها بر دست در کویها و بازارها فروشد. آنکه چیزها از قبیل حوله و دستمال و جز آن بر دست گرفته و در شهر گردد تا آنها را بفروش رساند. آنکه حوله و دستمال و امثال آن برای فروش در دست دارد و دوره گردی کند. دوره گردی که حوله و دستمال و امثال آن فروشد. (یادداشت مرحوم دهخدا). دوره گرد. خرده فروش:
زهی ز بحر کف کافیت ید بیضا
یکی ز دست فروشان حسن تو موسی.
مخلص کاشی (از آنندراج).
متاع دست فروشان این دیار گل است
بساط عیش بیارا که وقت سامانست.
دانش (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دستی فروش

(رِ یَ)

دست فروش. دستی فروشنده. که مغازه نداشته باشد. که اجناس خود را بروی دست یا وسیله ای برای فروش بگرداند. و رجوع به دست فروش شود

لغت نامه دهخدا

خشت فروشی

(خِ فُ)

عمل خشت فروش. حالت خشت فروش

لغت نامه دهخدا

دستی فروشی

(دَ فُ)

دست فروشی. عمل دست فروش. و رجوع به دست فروشی شود